ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΥΨΟΥΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ

…Γενικά, μια από τις σημαντικότερες διαπιστώσεις της παλαιοανθρωπολογίας είναι  ότι τα δύο φύλα μοιάζουν περισσότερο, όσο παλιότερα είναι τα ευρήματα. Με άλλα λόγια: οι διαφορές ύψους ανάμεσα στον άνδρα και στην γυναίκα δεν υπάρχουν «από τη φύση» ή «ανέκαθεν», παρά είναι συνέπειες της κοινωνικής εξέλιξης:  συνέπειες της κατανομής εργασίας και της επακόλουθης τεχνητής επιλογής. Μόνο με την κατανομή εργασίας αρχίζει η πόλωση των σεξουαλικών διαφορών. Αλλά και πάλι η εξέλιξη δεν κατευθύνθηκε ευθύς εξαρχής προς μια υπεροχή του άνδρα, παρά ακολούθησε για πολλές χιλιετίες την αντίθετη κατεύθυνση. Μόνο στην πατριαρχία, όπου η γυναίκα υποβιβάζεται για πρώτη φορά σε σεξουαλικό αντικείμενο του άνδρα, το γυναικείο φύλο απαλλάσσεται από τη σωματική επιβάρυνση, πράγμα που οδηγεί στην υποπλασία του γυναικείου σώματος και στον όλο και μεγαλύτερο τονισμό των δευτερευόντων σεξουαλικών χαρακτηριστικών…
   …επειδή το σώμα της γυναίκας (αντίθετα με το ανδρικό) έχει την ικανότητα να έρχεται σχεδόν άπειρες φορές  σε οργασμό, πρέπει να θεωρήσουμε αυτονόητο ότι, πριν από την επικράτηση του ανδρικού φύλου, η γυναίκα συνουσιαζόταν σε ορισμένες εποχές με όσους άνδρες μπορούσε να βρει διαθέσιμους. Αντίθετα, η αντίστροφη δραστηριότητα είναι διανοητή μόνο σε μια πολύ μεταγενέστερη φάση της κοινωνικής εξέλιξης, δηλαδή σε μια πατριαρχική κοινωνία με τόσο μεγάλο πλεόνασμα τροφής ώστε ένας άνδρας της άρχουσας τάξης μπορούσε να διατηρεί πολλές γυναίκες. Όμως σε εκείνη την εποχή της φτώχειας, όπου οι άνθρωποι έπρεπε να διαθέσουν όλες τις δυνάμεις τους για να μην πεθάνουν από την πείνα, η σεξουαλική επαφή δεν μπορεί να έπαιζε το  ρόλο που της δίνουμε όταν έχουμε μπόλικο φαί.
   Σε όλα τα ανθρώπινα κοινωνικά συστήματα η συνουσία είναι τόσο συχνότερη όσο ψηλότερο είναι το βιοτικό επίπεδο και όσο λιγότερο  χρόνο είναι  υποχρεωμένος να διαθέτει ο άνθρωπος  για να εξασφαλίζει τη συντήρησή του. Όσο χαμηλότερο είναι το οικονομικό επίπεδο και όσο πιο χρονοβόρος  ο προσπορισμός της τροφής, τόσο σπανιότερη είναι η σεξουαλική πράξη. Η πουριτανική αντίληψη ότι ο άνθρωπος υποβαθμίζεται  «σε ζώο» όταν δεν βάζει στον εαυτό του σεξουαλικούς φραγμούς έρχεται σε σύγκρουση με τις παρατηρήσεις των ζωολόγων για τη ζωή των ανώτερων πρωτευόντων, που, όπως είναι γνωστό, έχουν μικρότερη σεξουαλική δραστηριότητα από όση οι απαλλαγμένοι από την εργασία άνθρωποι…
   Υπάρχει ένα πλήθος από στοιχεία στα οποία μπορούμε να στηρίξουμε την υπόθεση ότι ζούσαν σε ορδές , όπου την κάθε ορδή αποτελούσαν μικρά γένη από τριάντα, το πολύ, μητέρες με τους άνδρες τους, τα παιδιά τους και τους συγγενείς των μητέρων. Επειδή το σόι δεν μπορούσε ποτέ να ξέρει ποιοι ήταν οι πατεράδες των παιδιών και η αιτιατική συνάρτηση ανάμεσα στη συνουσία και την τεκνοποίηση δεν πρέπει να ήταν ακόμα γνωστή, είναι πολύ πιθανό ότι το σόι εφάρμοζε το μόνο δυνατό σύστημα και ανίχνευε την καταγωγή από τη μεριά της μητέρας. Αυτή η αρχή της μητρογραμμικότητας έδινε αναπόφευκτα στη γυναίκα και στη μητέρα ψηλότερη θέση μέσα στην ομάδα από ότι στον άνδρα. Όπως φαίνεται, η ανάμνηση μιας γενάρχισσας, από την οποία κατάγονται όλες οι γυναίκες και τα παιδιά του γένους, άρχισε από πολύ νωρίς να εξελίσσεται σε μια λατρεία της προμάμμης, την αρχαιότερη μορφή θρησκείας στον Παλιό Κόσμο. Μέλη του γένους θεωρούνταν μόνο οι άνθρωποι που κατάγονταν από την ίδια προμάμμη….

σελ.45,   Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ  Ernest  Borneman

ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ-ΑΘΗΝΑ 2001